Terwijl
het zonnetje vrolijk schijnt en ik alweer lekker buiten heb gezeten, merk ik
dat Carnaval weer voor de deur staat. Ik verneem drukte om me heen en mensen
die afspraken maken om de optocht te bekijken. Men gaat verkleed en met een
masker op, het grote verkleedfeest vieren. Bijzonder is het, dat je pas echt
los kunt gaan, wanneer je niet herkend zult worden. Eigenlijk wel een beetje
jammer. 1 Keer in het jaar, kun je dan leven zoals je zou willen leven. Wild,
los en vrij! Carnaval is een feest, dat gevierd wordt voordat je terug moet in
een vast patroon, waar je het met minder moet doen.
Ik vraag me dan af, wanneer zetten we eigenlijk
nog meer een masker op, omdat we niet willen dat er iemand is, die iets van
ons vindt of over ons zegt. We passen ons aan om vooral niet op te vallen.
Misschien wel om het oordeel te ontduiken. De mening van de ander is dikwijls
een leidraad voor ons eigen gedrag.
Het pad van rouw wordt ook omringd door veel meningen. Hoe vaak hoor je: ”Als
ik haar/ hem was, dan zou ik het wel weten” of “Zij blijft er wel in hangen
hè?” of “Hij gaat nu alweer naar een feestje!”. Allemaal meningen van anderen,
die vanuit hun gezichtspunt reageren. Onze maatschappij is daarvan doorspekt en
we proberen ons daar steeds weer aan, aan te passen. We blijven onder het
maaiveld en doen wat er van ons wordt verwacht. Zetten wij dan niet continue
een masker op? Wie ben je dan achter dat masker. Wat zit er verborgen?
Mag je zwak zijn? Mag je verdrietig zijn? Mag je krachtig zijn? Mag je
opgelucht zijn? Mag je boos zijn? Heb je een schuldgevoel? Mag je je voelen
zoals jij je voelt of ga je daaraan voorbij en zet jij je masker op, omdat de
omgeving dat van je eist?
Kijk eens naar de manier waarop je leeft. Luister eens, naar de gedachten die
in jouw hoofd hoorbaar zijn. Voel eens in jouw wezen. Wat ontdek je dan? Ben
jij diegene die de dag aanvaardt zoals deze komt of is jouw gedrag de algemeen
aanvaarde verwachting. Als dat zo is, dan hoop ik, dat je zoveel vertrouwen in
jezelf hebt om het masker af te leggen en jouw leven te gaan leven, zoals het
voor jou bestemd is. Wild, los en vrij! Elke dag en elk moment.