Ik kom regelmatig iemand tegen die met een burn out in huis zit.. of overspannen is of totaal aan het eind is van z’n latijn. De snelheid en de last van het leven werd op een gegeven moment te zwaar. Reorganisaties zijn aan de orde van de dag en hetzelfde werk moet door minder mensen worden gedaan. Vliegen, rennen, sjezen om mee te kunnen in de supersnelle wereld van de economie.. de wereld van de cijfers en de winsten. Dat hier de menselijkheid vergeten wordt is wel zeer duidelijk. Wanneer de mens dan uiteindelijk bezwijkt lijkt het alsof je gefaald hebt, niet sterk genoeg was en the weakest link of the company!

Ik ben ervan overtuigd, dat het menselijk lichaam op een gegeven moment aangeeft, dat het zo niet langer kan. De burn out is een signaal, dat het leven niet geleefd wordt op de manier waarop het zou moeten. We hebben aandacht en waardering nodig. We willen graag worden gezien.

Ik hoop dat deze supersnelle TGV die onze maatschappij in z’n greep heeft mag worden vervangen door een boemeltreintje. Tijd om een pauze te nemen met de mogelijkheid uit te stappen en de omgeving tot je te nemen, maar ook aandacht voor elkaar. Een goed gesprek is dan weer mogelijk waardoor mooie resultaten kunnen worden bereikt. De winst is een tevreden wereld, waar cijfers niet meer van belang zijn, maar het geluk van de mens het ultieme doel is!