In deze bijzondere tijd, komen bijzondere gevoelens naar boven. Gevoelens die sluimerend in mij aanwezig zijn en niet altijd helder en in zicht. Terwijl ik stil sta en genoodzaakt ben in een klein kringetje te blijven, komen herinneringen heel gemakkelijk naar boven en in die herinneringen sta jij in het middelpunt. Moederdag is aanstaande en ik wil je graag vertellen, hoe ik nu als volwassen vrouw terugkijk naar jou.
“Mam, de mens, die altijd aanwezig was, drukdoende om de huishouding draaiende te houden. Alles was vanzelfsprekend en nooit was er iets teveel. Mijn thuissituatie was veilig en stabiel, ondanks het feit dat we het niet breed hadden, had ik alles wat mijn hartje begeerde. Met bed was opgemaakt, het eten was overheerlijk en jij zorgde ervoor dat ik gezond en gelukkig op kon groeien. Die vanzelfsprekendheid, heb ik als kind niet opgemerkt. Als puber wilde ik toch wel meer van de wereld zien en het oude vertrouwde was vreselijk saai. Jij gaf me de ruimte om alles te gaan verkennen. Ik heb geen idee, wat jij er diep in jouw hart van hebt gevonden, maar jij liet me gaan. Ik groeide op tot volwassen vrouw en ook hier gaf jij me steun om een ‘goede huisvrouw’ te zijn. Jij was nieuwsgierig en we bespraken vele moderne zaken. Telkens weer de vanzelfsprekendheid waarmee je mij begeleidde. Ik bouwde mijn eigen nestje en kreeg kinderen, maar altijd stond je op afstand toe te kijken of het lukte. Geen commentaar of kritiek, je liet me mijn eigen ervaringen opdoen. Deze ervaringen hebben ook jouw hart gebroken en je had moeite om ermee om te gaan. Lieve mam, mag ik je echter vertellen, dat ik je nu nog enorm dankbaar ben, voor de persoon die jij in mijn leven bent. Ook al ben je niet meer lijfelijk aanwezig, toch ben je in elke hartslag om me heen, omdat jij zo’n prachtig voorbeeld voor me bent geweest. Je gaf me vertrouwen om te doen, wat ik wilde doen. Je gaf me de ruimte om te ontdekken en daarbij altijd weer de veiligheid van thuis.
Mam, had ik maar meer besef gehad, van alles wat ik nu weet, dan had ik je vaker gezegd, hoeveel ik van je houd, want jouw liefde heb ik ontvangen als een vanzelfsprekendheid… Daarom geef ik het mee op de wind om je vanaf hier het nog na te fluisteren. “Mam, ik houd van je”.