Al weken lang was ze het middelpunt van discussie. Mannen voelden zich in hun eer aangetast. Rusland stond op z’n kop en vanuit het geloof kwamen ook felle reacties. Wat kan een mens een ophef veroorzaken, wanneer ze anders is dan de doorsnee mens. Toch ging Conchita in liefde verder. Liet iedereen z’n mening zeggen en stapte vol overtuiging afgelopen zaterdag het podium op. Als je haar zo ziet zie je prachtige ogen, maar ook een blik die vertelt van een levenslange zoektocht. Je ziet een vrouwen persoon, maar met een mannelijke baard. Je kijkt en als toeschouwer komt er zonder dat je het weet een mening. Wat is je referentiekader. Hoe ben je opgevoed. Bepalende factoren wat je mening wordt.

Ik heb het al heel lang over verbinden. Wij mensen zijn één. We gaan een nieuwe energie tegemoet en dat zal zich steeds duidelijker tonen. Afgelopen zaterdag voelde ik de waarde van Conchita. Ze bleef wie ze is. Ze liet zich niet neerhalen of afschieten. Hoe moedig is dit. Ze weerstond Rusland en geloofsovertuigingen en liet de vrijheid aan de toeschouwers. Deze toeschouwers hebben een statement gemaakt. Er is een grote groep mensen geweest die samen met Conchita de gesettelde ‘Macht’ negeerde en stemde voor vrijheid. Je mag als mens zijn wie je bent. Je mag je tonen, hoe je bent. Wanneer je iedereen in waarde laat en in liefde gaat.

Dit is de nieuwe ‘orde’ die aanstaande is. In liefde één en samen naar een lichtere wereld.