Ze vroeg of ik een gedicht wilde schrijven. Ze had een nieuwe liefde gevonden en ze hadden het geweldig met elkaar, maar ondanks alle liefde die er bloeide bestond er een groot wantrouwen.

Ooit had ze een relatie gehad en dat was fout gegaan. Toen had ze zich compleet gegeven en dat was niet voldoende geweest. Hij was vertrokken en had haar gekwetst achter gelaten. Deze wond maakt zich nu weer kenbaar. Vertrouw niet zomaar iemand die zegt dat hij van je houdt. Ze begrijpt zichzelf steeds minder. Hoe kan het zijn, dat ze zoveel van iemand houdt en zich niet meer helemaal kan geven. Waarom is er steeds een innerlijke rem, die haar nieuwe liefde op afstand houdt.

Gelukkig is hij vol begrip en neemt de tijd, geeft haar ruimte om zichzelf te herontdekken. Gelukkig weet hij haar te ontdooien en stapje voor stapje te begeleiden naar het vertrouwen, dat zij deze keer wel kan hebben. Hij neemt de tijd om te communiceren en in liefde naar haar te luisteren..