Een bijzonder moment

Ik was even stil. De vraag klonk na in mijn oren en ik liet het tot me doordringen. “Wat is de mooiste herinnering, die jij hebt”? Mijn hoofd greep om zich heen en trok de deur van de kast open, waarin ik vele herinneringen had opgeborgen. Eerst deed een speciaal feest zijn intrede, maar deze werd al snel vervangen door de vakantie die we met elkaar hadden gehad. Ik wilde hierover gaan vertellen, maar een nog specialer moment vroeg mijn aandacht. Een festival dat we samen hadden bezocht. Ik bleef even stil, omdat er steeds meer naar voren kwam, waar ik bijna geen woorden aan kon geven. Toen de eerste vloedgolf voorbij was, kon ik rustig verder kijken in mijn herinneringskast en trok toen een heel bijzonder laatje open.

Er werd niet geschreeuwd, er was een rustig gevoel van dankbaarheid. Ik keek wat er in dit laatje te vinden was en heel langzaam gleed er een traan over mijn wangen. Een morgen waar we samen aan tafel zaten, met een broodje en een kopje thee. We vertelden over de afgelopen nacht en we wensten elkaar een verdere fijne dag toe.
Ik slikte en werd nieuwsgierig wat er nog meer zou komen. Daar kwam die mooie zomeravond waarop we maar buiten bleven zitten. Soms in gesprek, maar soms ook in totale tevredenheid. Onze handen in elkaar en in duidelijke verbinding.

Ik keek voor me uit en had moeite te verwoorden, wat nu mijn mooiste herinnering was. Toch probeerde ik het:
“De mooiste herinnering is eigenlijk het moment, waarvan je later pas beseft, dat het de mooiste herinnering zou worden. Je hebt dan namelijk nog niet in de gaten, dat een stoel ook leeg kan zijn. Je hebt geen idee, van de stilte wanneer de stem is verdwenen. Je hebt nog geen weet, van de pijn, die door een gebroken hart gevoeld wordt.
Mijn mooiste herinnering is, het totale leven wat ooit eens was en dat we samen hebben beleefd”

Ik slaakte een zucht.
Ik ademde een keer diep in en uit.

En met dit besef, benoem ik tegenwoordig steeds vaker, die simpele gewone dagen. Niets speciaals, niets bijzonders, niets unieks… Het zijn namelijk die dagen waarvan je later pas de waarde zult zien…

 

Wat benoem jij voor vandaag?