In mijn huidige wereld hoef ik geen pijn meer te lijden. Wanneer ik hoofdpijn heb of last van mijn maag, dan is er altijd wel een pilletje waardoor het weer beter met mij gaat.
Echter hoe zit dat met mijn innerlijke pijn. Hoe ga ik om met knagende kwaaltjes in mijn gedachten?
Ik maak een afspraak bij de dokter, want het voelt niet goed. Ik leg mijn situatie uit en de dokter knikt begrijpend en ziet dat het gesprek te lang gaat duren. Tijd is geld en zijn schema is leidend. Hij schrijft een verwijzing, maar ik mag natuurlijk eerst rustgevende medicatie. Ben ik dan geholpen?

Verlies verwerken en rouwen draag ik als intense pijn. Kun je dat opheffen door een tabletje? Ik denk het niet. De pijn, de kou, de eenzaamheid is niet op te lossen en kun je niet uit de weg gaan. Je kunt het natuurlijk wel voor je uit schuiven, maar ergens komt het op mijn bord te liggen en moet ik het tot me nemen. Het is geen zoete kost, maar bitter en zuur.

Wanneer we alles oplossen met medicatie voel je niets meer. Je blijft in principe bij je lichaam vandaan. Zegt mijn rug dat het te zwaar belast is, met een verdoving kan ik nog weer veel verder gaan. Zegt mijn lijf dat het rust nodig heeft, met behulp van een slaapmiddel wordt er bijgetankt. Zegt mijn hart dat het verdriet heeft, met een poedertje word ik getroost. Ik kom bij mezelf vandaan en raak mezelf totaal kwijt. Want wat gebeurt er wanneer je die middelen niet meer wilt nemen. Hoe pak je de draad op zonder die toevoegingen die je eigenlijk niet dienen?

Ik heb mijn medicijnkastje leeggegooid en kwam toen weer in contact met mezelf en mijn lichaam. De bittere smaak was er meteen. Ik wilde wegrennen van de pijn en was soms totaal de kluts kwijt. Ik bleef echter luisteren naar mijn stem en mijn innerlijke wijsheid, die mij leidden naar een pad dat door mij alleen te bewandelen was. De tranen stroomden. Slapen kon ik eerst niet meer. Mijn rug en spieren waren verkrampt van angst. Tot het moment dat mijn weg duidelijk werd en ik besefte dat ik weer voelen kon.
En met dat opnieuw voelen… kon ik ook de vreugde en het geluk weer tot me nemen.
Wanneer ik me verdoof… verdoof ik alles…

Wanneer ik leef, beleef ik alles en dat voelt waanzinnig goed!