Hoe vaak heb ik al geschreven, dat de tijd vliegt. Het leven duurt maar even en voordat je het weet is deze aardse reis voorbij. Vanmorgen werd ik wakker en had meteen goede zin. De dag wacht en biedt weer de mogelijkheid er iets van te maken. Binnenin hoorde ik een stemmetje dat me wees op mijn zegeningen. De koffie aangevuld met een crackertje met kaas. Mijn overheerlijke warme bed. De aanwezigheid van warm en schoon water. Mijn werk dat ik zo oneindig graag doe en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het bleef maar kletsen en ik werd er alleen maar vrolijker, maar ook nederiger van.
Hoe rijk ben ik en waaraan heb ik dit verdiend. Vragen waar ik diverse antwoorden op kan geven, maar niet doe. Totale dankbaarheid overvalt me en geeft me een boost om het geluk te pakken, mijn dag te plukken en open te staan voor elk aspect van het leven…