Hoop is op dit moment het enige wat ik ervaar… Eén van mijn broers heeft een dubieuze infectie en de doctoren kunnen niet vinden wat het is. Ik voel machteloosheid… en ongemerkt dwaal ik ook terug in de tijd…
“De woorden denderden na in mijn hoofd. De lading liet mijn hart een slag overslaan en mijn lichaam kreeg een zwaarte, waardoor er geen uitweg zichtbaar was. De harde werkelijkheid kon ik niet aanvaarden. In een moment van totale machteloosheid brak de gedachte van hoop in mijn wezen door. Hoop op verbetering. Hoop op tijd. Hoop op genezing. Misschien viel het mee. Misschien waren de wonderen de wereld nog niet uit. Ik begon het leven positief te benoemen en ik kon hiermee door. Als een struisvogel stak ik mijn kop in het zand en ging verder. Ik moest verder. Niet denken aan die bezorgde blik, met het nee-schuddende hoofd. Niet denken aan de uitslagen van de foto’s. Niet meer terugkijken. Ik kon alleen maar aanwezig zijn in de dagelijkse dag. De werkelijkheid lag zwaar op mijn schouders, maar ik was sterk en droeg het met me mee en, hoe vreemd ook, ik kon van elk moment blijven genieten. ‘Hoop doet leven’ werd mijn affirmatie. Je zou kunnen zeggen dat het een verzinsel is geweest of dat het weglopen was voor de werkelijkheid. Ik kan daar nu zelfs in meegaan, maar deze hoop gaf me steun en de reden om door te gaan. Tegen beter weten in, niet bij de pakken neerzitten en vanuit het moment, in het NU, wat er te leven viel ook echt beleven. Ik hoefde nog geen afscheid te nemen en hoefde de leegte nog niet te bedenken.
We wisten het, maar met de hoop schoven we de laatste dag vooruit. We lieten het niet toe. We leefden in onze gemaakte wereld en deden alsof we een eeuwigheid aan tijd hadden.”
Hoop, in tijden van spanning en machteloosheid, is de kracht om met vertrouwen open te blijven staan voor een wonder. Hoop is je handen blijven openen, voor wat er gegeven wordt. Als dan de dag aanbreekt dat afscheid genomen moet worden, kom je tot de ontdekking, dat diezelfde hoop je ook weer verder begeleidt in het verweven van de leegte. Ik ervaar nog steeds elke dag, elk moment, dat ik open sta voor het positieve en ik hoop dat ik mag blijven ontvangen, dat het mooiste mag gebeuren.
Ik hoop dat het je goed gaat, lieve mens ♥