Ik heb je zo lang mogelijk vastgehouden

Puzzelstukje Ik ben sterk TroostgeschenkZo vaak ik kon, heb ik jouw handje vastgehouden. Op de momenten van pijn, tranen en verdriet. Ik stond naast je en zag je strijd. Ik had je zo graag dit pad bespaard en weggehouden van de harde medische wereld.
Ik heb je echter ook vastgehouden terwijl je ondanks alles wilde fietsen, voetballen, dansen en zingen. Ik stond naast je en zag jouw wil om het leven te leven zoals het kwam. Elke morgen was voor jou een mogelijkheid. Geen moment zat je bij de pakken neer, soms nog met een grote wond in je nek, soms nog zonder evenwicht, soms nog zonder goed te kunnen praten. Steeds weer verbaasde je mij en leefde jij mij het leven voor.

Vlinder pracht Stel je voor dat TroostgeschenkTot de laatste ademhaling heb ik je vastgehouden en toen moest ik je laten gaan. Mijn hand vond de kou en mijn leven werd leeg. Hoe moest ik met deze leegte omgaan, wie deed mij voor hoe ik de dag moest beginnen. Ik voelde me verlaten en vond geen vrede in de stilte van mijn hart. De dagen toonden zich met duisternis en de moed ontbrak me om te gaan. Ik droomde in herinneringen en vloog weg naar gebieden waar de zon altijd scheen.
Ik huilde mijn tranen en doolde door de tijd.
Totdat ik op het punt kwam, dat ik me besefte, dat ik het heft zelf in handen moest gaan nemen. Mijn leven was nog niet voorbij en restte mij nog tijd, vreugde en plezier. Hoe kon ik in de duisternis blijven, terwijl mijn kind zoveel kracht had getoond om haar leven te vieren. Hoe kon ik verdwaald zijn, terwijl mijn kind de weg steeds weer terug vond. Waarom zou ik stil blijven staan, terwijl zij me elk moment voorbij danste.

Het licht brak voorzichtig door het donker heen. De kou werd minder kil. Ik kroop stapje voor stapje uit het dal, waarin ik me bevond. Ik was sterker dan ik verwachtte. Ik kon meer, dan ik dacht. Ik was moediger, dan ik ooit was geweest en bij elke stap die ik maakte, ontstond er een glimlach. Vreugde  kwam terug op mijn route… en op zeker moment voelde ik … vanuit liefdevolle herinneringen… weer een handje in de mijne en wist ik dat ze nooit helemaal verdwijnen zal.

Is dit herkenbaar voor iemand in je omgeving? Wil je iemand graag ondersteunen? Dan zijn dit geschenkjes die je wellicht kunt geven (zie de foto’s).

            

Write a comment