Wat kan ik mij toch vaak irriteren. Hoe snel krijgt iemand mij boos of gefrustreerd? Als een ander mij aan de kant duwt of niet ziet staan, veroorzaakt dat altijd een bepaalde reactie. Hoe zit dat?

Er bevindt zich een dwangmatig stemmetje binnen in mij, die telkens weer een oordeel velt. Ik irriteer me, doordat iemand het werk anders doet dan ik dat zou doen. Ik word gefrustreerd omdat een ander niet op tijd aan mijn verwachtingen voldoet. Als iemand me aan de kant duwt, dan is er meteen een controlefreak binnenin mij, die de vertaling uitspreekt. Het vervelende aan deze dwangmatigheid is, dat het altijd in negatieve zin op mij inwerkt.

Wat zou het fijn zijn om met de ogen van de liefde de wereld te aanschouwen. Wat zou het geweldig zijn om dan te zien, wat de ander in werkelijkheid doet, bedoelt en zegt. Wat zou het een ontspanning geven wanneer ik zonder oordeel het leven zou kunnen aanvaarden. Er is dan geen goed of fout. Alles is goed in de ogen van de liefde. De ander is goed zoals ik ook goed ben.

De irritatie en boosheid wordt dan minder en als ik ook nog naar vrede zoek en gelukkig wil zijn, dan kan mij dat lukken om zelf de liefde, de vrede en de harmonie te delen. Oorlog kan niet bevochten worden met oorlog. Indien je liefde en vrede wilt… zul je liefde en vrede moeten geven.

Dit spelletje wordt door ons allemaal gespeeld. We zien het in het klein en we zien het in het groot!

Klik hier om het gedicht op een kaart te bestellen.

Mijn engel van de liefde, waar vrede begint. Die mij laat beseffen, dat de ander een spiegel voor mij is.