Ik heb de hele week over het Licht verteld. Het Licht dat als een vlammetje in ieder mens aanwezig is. Soms is het een vuur dat brandt door passie en enthousiasme. Soms is het een piepklein waakvlammetje dat door tranen en verdriet bijna niet meer te zien is.

Dit Licht, deze Liefde wordt vooral rond Kerstmis zoveel meer toegelaten. Het vlammetje mag er zijn, het vuur krijgt de kans. Vrede is van belang en gezelligheid en aandacht staan centraal. Liefde… liefde… liefde die nooit verdwijnt. Vooral in jezelf kun je Liefde laten groeien en uitstralen naar de mensen om je heen als een Licht dat alle duisternis overwint.

Met Kerstmis nemen we de tijd… het zou eigenlijk altijd Kerstmis moeten zijn…