Ik weet niet hoe het komt, maar als ik me verdrietig voel kan ik maar moeilijk mijn tranen laten gaan. Maar wanneer ik geraakt word door een film of een liedje, geen probleem!  Alsof ik dan ‘gerechtigd’ ben om een traantje weg te pinken, want het is een zielige film of een emotionele melodie.

Huilen is voor slappelingen en dat doe je niet… In ieder geval niet in het openbaar.
Waar komen die uitdrukkingen toch vandaan: Wees sterk en kop ervoor. Recht je schouders. Hoofd omhoog. Kracht naar kruis en zo kan ik nog wel een poosje doorgaan.

Een mooi voorbeeld wil ik graag met jullie delen:
Een gedicht op Facebook kreeg veel bijval. Mijn woorden waren geschreven om aan te geven, dat rouw en verlies soms zo moeilijk te plaatsen zijn. Het kan zwaar zijn om de draad van het leven weer op te pakken. Er waren vele reacties die bevestigden, dat het pad van rouw inderdaad niet altijd eenvoudig was. Toch stond er ineens een opmerking: “Wat een geklaag, geniet van het leven het is zo voorbij!”

Daarom is het zo moeilijk om verdriet te uiten en worden tranen zo dikwijls weggeslikt…

Het is echter van belang, dat tranen mogen stromen. Het is geen klagen of jammeren. Waar gehuild mag worden, waar begrip is voor het verdriet, zal de wond sneller helen.
Wanneer je iemand in je naaste omgeving hebt, waarvan je weet, dat de tranen binnen worden gehouden, laat hem of haar dan weten dat het geen slapte is… Laat weten, dat het juist de kracht is, die tranen laat vloeien om ruimte te scheppen voor hernieuwde vreugde en blijdschap.
Oprechte troost kun je dan geven en steun bieden, door er te zijn.

Symbolisch kun je dan een traantje meenemen met de woorden:” Je mag altijd je tranen met me delen”
We hebben 4 voorbeelden uitgezocht.

Tranenzakje	Tranen van de Regenboog Kristal	Hangertje Traan Vergeet mij niet	Tranen zullen drogen Kristal