Het is ongeveer 10 jaren geleden, dat Elles en ik in aanraking kwamen met de Helende Engelenkaarten van Ingrid Auer. We hebben ze ingekocht en op Troostgeschenk gezet. Binnen korte tijd was onze voorraad op en nadat ik ontdekte dat ze ook bij “De Tuinen” te koop waren, zijn we met de verkoop gestopt. Ik leefde op dat moment in een ware achtbaan des levens. Het overlijden van Annemiek en mijn moeder, het ontdekken van een gedeelte van mijn wezen, dat duidelijk niet overeen kwam met het leven dat ik op dat moment leidde, gaven me het gevoel niets meer in de hand te hebben. We gebruikten zelf deze kaartenset en het heeft me enorm geholpen. De kaarten mèt de daarbij behorende engel gaven me inzicht, vertrouwen, kracht, wijsheid en vooral houvast. Het leek alsof ze me leidden naar de weg, die ik moest gaan.

Nu zijn we in 2013 aanbeland en de Engelen van Ingrid Auer komen weer door de deur binnen gevlogen. “Het is tijd”, wordt er gezegd. We luisteren natuurlijk niet meteen, want we zijn vrouwen met eigen gedachten. We kregen een probeerset van Ingrid toegestuurd en Michael was er natuurlijk bij… weer een boodschap: ” Meiden, het moet nu gaan gebeuren”.  We kunnen de woorden al een beetje beter verstaan, maar toch moet Michael nog een keertje langskomen. Dat wil zeggen, hij stortte neer in onze gang. Bij een bestelling waren zijn vleugels afgebroken en bleef hij met z’n ‘aardengel’ boodschap bij ons aanwezig. We konden er niet meer omheen.

Mensen het is tijd, dat we gaan beseffen, dat we niet alleen een lichaam meer zijn. We zijn trilling, we dragen energievelden om ons heen, aura’s, chakra’s alles is in beweging en daar kunnen deze engelenkaarten, -essences, -symbolen, -oliën mee werken. We mogen ze aan gaan bieden in Nederland. In de loop van de tijd, zal ik regelmatig vertellen over de ervaringen die wij meemaken en misschien komt er een moment waarop jij ook zegt.. “Hey, ik heb een engel nodig, mijn trilling kan beter. Dan weet je ons te vinden!”.

Toen we afgelopen weekend bij Ingrid aanwezig waren, mocht ik in ieder geval al een kleine boodschap ontvangen van mijn eigenste engeltje. In de opslagruimte wordt met de hand de symbolen gemaakt en terwijl ik binnen liep, leek het net alsof Annemiek zo van de tafel was weggelopen. De tranen stonden in mijn ogen. Zij was altijd bezig met raamverf en heeft mij veel van deze tekeningen laten maken. Voor mij, was dat het groetje, dat ook zij hier een hand in heeft. “Het is tijd, mam! Doe je best om dit verhaal verder te vertellen!”