“Ik zou graag een gedicht willen voor mijn zoon die  binnenkort zal komen te overlijden aan botkanker …… Ik heb al een zoon verloren door een noodlottig ongeval…….18 jaar geleden en dan denk je niet weer, niet nog één en dan gebeurt het toch. Hij is gelukkig getrouwd drie kindertjes 7, 5 en 2  jaar. Je staat met de rug tegen de muur en zo machteloos. Ik zou zoveel willen en kan niets…..Ik voel ook al weer gedeeltelijk dat stuurloze wat ik had na het overlijden van onze zoon en dan zoiets hij is er nog …….. maar ook het verdriet hebben over zijn vrouw en de drie kindjes”.