Kleine Ster
Vrolijk hing Kleine Ster aan z’n haakje voor het raam, de zon scheen en daarom kon hij miljoenen kleine regenboogjes in de kamer laten ontstaat. Met een lach keek hij naar Mythe die er hierdoor grappig gekleurd uitzag. Op haar neusje wiebelde het rood en op haar wangen het paars…Ze leek wel een toverbal. Mythe lachte naar Kleine Ster want ook zij genoot van de heerlijke vrolijke kleuren die ze van haar vriendje mocht ontvangen. “Hee Kleine Ster heb jij ook zo’n kriebelgevoel in jouw buik? “ Kleine Ster straalde en antwoordde dat hij dat gevoel ook had. Mythe ging lekker in haar bed liggen en keek met tevredenheid om zich heen. Overal waren regenboogjes te zien en ze werd er steeds vrolijker van. “Kleine Ster” vroeg Mythe “denk jij ook dat dit mijn allergrootste geschenk is dat ik van Sinterklaas heb gekregen? Ik voel zoveel bubbeltjes in mijn buik en ik ben niet moe en ik zie kleuren en voel de warmte van de zon, dat is precies wat wij op mijn verlanglijstje hebben gezet.” Hier moest Kleine Ster even over nadenken en kwam uiteindelijk tot de conclusie dat Mythe gelijk had. Sinds pakjesavond ging het heel goed met Mythe. Mythe werd even stil en staarde voor zich uit, dit was voor Kleine Ster een duidelijk moment haar niet te storen. Ineens straalden haar ogen en met heldere stem sprak ze kordaat: ”Kleine Ster, weet jij waar die hoge kerstboom staat midden in het dorp?” Ja, dat wist Kleine Ster wel, die had Mythe hem vorig jaar laten zien. Een hele grote mooie boom met duizenden lampjes en rode linten. “Zou het niet prachtig zijn, dat jij daar in zou hangen en met het licht van de zon, de maan en de lampjes aan iedereen jouw kleuren zou sturen?” Kleine Ster wist nu al dat er geen weerwoord geduld zou worden en hij zag dat Mythe opstond en voorzichtig de kamer uit liep. Kleine Ster werd meegenomen en samen gingen ze op pad, dat het al bijna donker was deed er niet toe. Wat gebeuren moest, moest gebeuren. Mythe zocht naar een plekje waar Kleine Ster het beste kon hangen en hoe langer ze keek hoe hoger het werd, totdat ze uiteindelijk bij de top van de boom aankwam…”Daar moet je gaan hangen, Kleine Ster, dat is het allermooist. Durf je dat wel?” “Natuurlijk wel, ik ben een sterretje hoor!”, was zijn antwoord. En daar klom hij al omhoog. Bovenin aangekomen hield hij zich goed vast en het duurde niet lang of hij voelde de stralen van de maan en het licht van de lampjes en met alles wat hij bezat gloeide hij deze stralen door. Overal waar hij keek zag hij mooie kleuren ontstaan, zodat mensen verbaasd keken en even stil bleven staan om met elkaar een woord te wisselen. Kleine Ster zag en hoorde dat Mythe ook met de mensen sprak en uitlegde dat je van zulke mooie kleuren en het licht kriebels in je buik krijgt waardoor je je beter gaat voelen en blij en vrolijk. En Kleine Ster zag dat het inderdaad werkte, de mensen begonnen te lachen en toen ze uit elkaar gingen, wensten ze elkaar een
Zalig Kerstfeest en een fijn 2015. Een klein beetje licht doet wonderen.
Zal ik daar dan aan gaan werken in 2015… dat is een leuk idee!! Daar gaan we voor, zussie!
Lieve zus,
Zoals ik je al eerder heb gezegd, jij moet schrijfster worden. Je bent al een heel eind op weg, wat let je om een boek uit te geven. Of het nu een kinderboek of een boek voor volwassenen is, jij kunt het allebei. Ook vind ik jou geschikt om een wekelijke colom in bepaalt blad te schrijven. Stof te over,dat weet ik zeker.
Ik ben benieuwd.
Liefs Marietje.