Toen het jaar 2012 begon, was ik vol verwachting. De wereld zou immers vergaan. Zouden we er na dit jaar nog zijn en hoe zou de wereld er dan uitzien. Met veel aandacht en vooral scepsis is 21 december 2012 voorbij gegaan. We hebben opgelucht onze adem weer uitgeblazen, die we toch wel een beetje inhielden en we zijn met donder en geweld weer verder geraasd. Ondertussen zijn we bijna halverwege 2013 en ik zie dat onze bekende wereld wel degelijk achter gebleven is in 2012. De crisis blijft bestaan, de ontevredenheid wordt alsmaar groter, geweld is dagelijkse kost en wij mensen krijgen steeds meer te verwerken. Als automaten moeten we aan onze gevoelens en verlangens voorbij gaan om dit leven aan te kunnen.
Waar leidt dit naartoe?

Ik heb het gevoel, dat we massaal naar binnen trekken. Wat we altijd op de automatische piloot deden en verwerkten, blijkt niet meer hanteerbaar. Maskers passen niet meer. Het keurslijf wordt niet meer geaccepteerd, waardoor we naar onszelf moeten kijken en ontdekken wat nu eigenlijk echt bij ons past. De wereld verandert, de kinderen willen niet meer mee, de jeugd gooit de kont in de krib, jong volwassenen willen steeds meer vrijheid, jonge ouders raken verward door hun kinderen, ouderen kijken vol verbazing toe!

Wij mogen onszelf gaan ontdekken. Wat is er nu werkelijk belangrijk? Waarom zijn we op aarde? Wat willen we ontdekken en waar kunnen wij onze ziel mee voeden?

We hebben weer stilte en rust nodig. We kunnen op onze weg komen, door de tekens van de nieuwe tijd te herkennen. Komen er toevalligheden op jouw pad? Komen oude ‘bekenden’ weer terug in je leven? Krijg je tegenslagen te verwerken? Word je onverklaarbaar ziek? Lukt het niet meer in het oude mee te gaan? Worden blokkades zichtbaar?
Geef je dan eens over aan jouw prachtige liefdevolle innerlijke stem en laat je daardoor leiden.

En als je je daaraan overgeeft, zul je ontdekken dat er een schitterende stroom ontstaat met begeleiding, die je niet meer vermoedde, maar die er wel degelijk is…