Ik betrap me er regelmatig op, dat ik in gedachten toch vaak terug denk aan de goede oude tijd. Hoe het was om kind te zijn en in de bomen klom en nergens zorgen over hoefde te maken.. behalve de natte laarzen als ik per ongeluk in de sloot was gesprongen. Tevens dwaal ik in mijn fantasie behoorlijk vaak naar een toekomst waar ik misschien wel lezingen mag geven of als dichter op zal treden.
Terugkijkend en vooruit dromend en langzaam maar zeker verstrijkt de tijd. Vandaag is morgen alweer gisteren en 2013 is reeds bijna 2014. Er komt ooit een moment, dat er geen volgende dag meer over is en wat zou het dan jammer zijn, dat ik nog geen enkel moment van vandaag heb genoten.
Ik probeer dus heel bewust, regelmatig op een dag, een moment tijd te nemen om van dit specifieke ogenblik het allerbeste te maken. Je weet namelijk nooit, wanneer er geen morgen meer volgt…
Ja Karin, herinneringen aan vroeger……ik word er vaak zo melancholisch van. Ze zijn ook niet allemaal even mooi. Jij bent ook veel bewuster met jou leven bezig dan ik. Dat is voor mij best moeilijk, maar je hebt helemaal gelijk dat het zomaar de laatste dag kan zijn. Ik moet dus proberen er meer aan te denken en er naar te handelen. Wie weet gaat het me lukken.
Liefs Marietje.
Proberen is altijd een goed begin, Zusje 🙂