Ik mocht vandaag een gedicht schrijven over een hele bijzondere kat.. en dat deed ik…maar nu.. nu komt mijn eigen bijzondere viervoeter natuurlijk ook weer langs.. Onze Witje.. ons allerliefste vriendinnetje van Annemiek.. Wat heeft dat dier voor Annemiek gezorgd. Ze lag altijd aan Annemiek’s zijde….at de restjes van de vis.. die Annemiek niet meer hoefde en ze offerde zich op om ook ’s nachts bij haar te zijn.. Zo’n allemachtig lief dier.. en toen zij van ons wegvloog… vloog ze rechtstreeks in de armen van een engeltje dat op haar stond te wachten. Voor ons was dit een afscheid van een dier, een prachtdier maar ook van een tijdperk. Geen Annemiek en geen poes meer die bij dat leven hoorde..